Kendimi o çiçeklerin yanına gömmek istedim...

Kendimi o çiçeklerin yanına gömmek istedim o an. Belki onlar kadar güzel olurum diye. O kadar doğal ve güzellerdi ki... Hiç göremeyeceğimiz kadar. Herkes belki o an boş boş bakarken onlara, ben önce aralarına süzülüp uzanmayı, sonra topraklarına sızıp gömülmeyi düşledim. Sıcacık toprakta güzelleşmeyi beklemek nasıl olurdu acaba?

Ben hiç sabretmeyi bilemedim. Ama biliyormuş gibi göründüm hep. Sanki dünyanın en sabırlı insanıymışım gibi. Sevmek için sabrettim sandılar, öpmek için sabrettim sandılar, güzelleşmek için sabrettim sandılar, görmek için sabrettim sandılar, bakmak için sabrettim sandılar... Ama ben hiç sabredemedim. Belki de sabredemediğim için kaybettim herşeyi. Ben uzun zamandır kazanmak nedir, bilemedim. Korktum sandılar, hayır korkmadım aslında. Durdum, bekledim ama ne sabrettim ne de korktum. En önemlisi de 'ben kaybettim.' Şimdi kazanmak için vaktin var diyorlar, ama yok biliyorum. Kazanacağım herhangi bir şeyim yok. Hiçbir şeyim yok benim, kalmadı. Ne kaybedecek, ne de kazanacak. Sabrım da yok benim. Hem de eskisinden daha kuvvetli bir sabırsızlığım var. Sular aktı, insanlar yer değiştirdi, ben kalakaldım, öylece.

İşte ben, kendimi o çiçeklerin  yanıbaşına gömmeyi düşlerken bunları geçirdim kafamdan. Sık sık geçen şeyler bunlar zaten kafamdan. O çiçeklerin içinde gömülü olsaydım şimdi... Bunları umursamazdım. Çiçeklerim olurdu sağımda solumda, ben de bir çiçek olurdum. Yağmurdan başka hiç kimseyi, hiçbir şeyi beklemezdim. Sadece yağmuru...

Yorumlar

  1. Benim sevdiğim kadının telefondaki kaydı "Çiçağim"dir.. Başka yakıştıracak bir türlü isim bulamadım...

    YanıtlaSil
  2. eğer yağmuru olabilmişseniz ne mutlu :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar