Ben ta bir saat önce uyuyacaktım. Tam yeltenirken, olmadı. Bir şeyler geldi yine aklıma. Daha doğrusu hiç aklımdan çıkmayan şeyleri düşünmek istedim tekrar. Havuz problemimi. Okudum şu an yanımda duran defterin içinde yazanları. Aslında bana yazılan şeylerin bir kopyasını demeliyim. Herşeyi ben oraya kaydettim. Benim hala anlayamadığım şeyler var. Benim hala silemediğim, tükenmez kalemle yazılmış kelimeler var.- Evet, ben yazdım, olsun.- Yırtıp atmayı asla aklımdan geçirmediğim. Benim hala umudum var unutmaya dair. Benim hala gözyaşlarım var hiç beni terk edemeyen. Gözlerimin içindeler. Ben uyuyamıyorum. Uyuyorum sözde ama, rüyalar görüyorum, olmuyor. Ya da hayaller kuruyorum, o zaman da soğuyorum kendimden. Yapmamam gereken şeyleri yaptığım için kendimi nasıl cezalandıracağımı ben hala bilmiyorum. Ya da yapmam gereken şeyleri yapmadığım için... 'Çık gel ve beni cezalandır artık.' Yoksa bu yaptığı zaten o mu?

Bu yazı kıpkısa. Çünkü bu yazı değil. Bu bir içsel döküntü gibi bir şey.

Yorumlar

  1. İçsel döküntü de olsa yazın, bir sorgulamadır. zamanla herşey yerine oturacaktır...

    YanıtlaSil
  2. Bir şeyi çok istiyon da olmuyorsa, ya o şeyden hayır gelmeyeceği için yada daha iyisi olacağı için diye avutmuştum kendimi, bir şeyi çok istediğim zamanlarda.

    Olmadığı için hayır gelip gelmeyeceği konusunda tam bişe diyemem ama daha iyisi olacağı yönünde bi beklentim yok zaten.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar