Yuva yıkanın yuvası olmaz, varsa dağılır.

Annem niyetliydi sanki oradaki çalı - çırpıyı kumruların haberi olmadan atmaya. Eski evimizin -biricik evimizin, doğup büyüdüğüm evimizin- balkonla odayı birleştiren ara kapısına da yıllar önce bir çift kumru yuva yapmıştı. Hiç ellememiştik ve yavrular olduktan sonra o ara bit - pire kaynamış, zar zor temizlenmişti. Bu yüzden olsa gerek annem şimdiki balkonumuzun kombisinin üzerine yuva yapmış olan kumruyu istemedi başta. Hayır anne, yapma. Yuva yıkanın yuvası olmaz bak sonra. Hayır dedim ve sonuç olarak kocaman 'uğur böceğim kumrum' orada kaldı. Niyeyse böyle şeylerin bir bereket, bir uğur getirdiğini düşünüyorum. Öyle umduğum içindir belki. Evet.
Kumruların insana bu kadar uzakken,o kadar da yakın olması hayvanların aslında ne kadar dost olduğunu bir kez daha gösteriyor. Aynı şey güvercinler için de geçerli. Aynı şey aslında tüm hayvanlar için geçerli. Bunun içindir ki artık katil, kötü, düşman insanlara 'hayvan' diye hakaret etmiyor kimse. Öyle yapmak zaten saçma olmaz mı bu durumda? Şu yazdığım son cümleleri 17.08.2011'e ithaf ediyorum bir nevi. O aşağılık yaratıklara ne isim versek bilemiyorum. İnsan olmadıkları kesin.

İşte benim anne adayı güvercinim:


Yorumlar

  1. evet öyle ve zaten emınım kı annem o kadar kalpsiz olamazdı.

    YanıtlaSil
  2. Bu arada;

    " Bir fotoğraf, bir ney dinletisi ve " Hakikat içinde bir rüya, rüya içinde hakikat" başlığını taşıyan yazımızı sayfamızda paylaşmak isterim."

    http://mefkuremiz.blogspot.com/

    YanıtlaSil
  3. Bizim de şirketin çatı katında güvercinler yuva yapmış. Kimse onlara dokunmuyor. Güzel bir konu ve tespit teşekkürler.

    YanıtlaSil
  4. ne güzel. bizim yavru (ya da yavrular) yumurtadan çıkmış, göğsü inip kalkıyor hızlı hızlı uyurken çok muhteşem bişey :) uyuyor.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar