Vardır elbette canım.

Hayatta kabiliyetsiz insanlar da vardır canım. Başladığı her işi kurutan. Yapamadığı yüzbinlerce şey olan. Yapabildiğiyse sadece sevmek olan. Evet hayatta kabiliyetsiz insanlar da vardır canım. Ağlamamayı beceremeyen. Bazen çok karmaşık hisseden. Hiç sevgisini gösteremeyen. Tabii ki hayatta kabiliyetsiz insanlar da vardır canım. Bir türlü sevilmeyi beceremeyen. Bir türlü sevinmeyi beceremeyen ve bir türlü övünmeyi beceremeyen ve dövünmeyi çokça becerebilen. Elbette kabiliyetsiz insanlar da vardır canım. Çok uzağa gitmiş olamaz herhalde, pencerenden dışarı bak. Belki aynadadır ya da telefonun ucunda. Kim bilir belki herhangi bir kitabın bilmemkaçıncı sayfasında, belki de televizyonun renkli ekranında. Belki çayını yudumlarken çok önemsizdir ya da otobüsün demirine tutunurken fazlaca hayalperest. Belki bilmediğin bir ninni biliyordur senden habersiz ve bozuluyorsundur buna canım. Belki de sadece buradadır. Ya da gözleri buradadır. Hissetmek çok sembolik acılar veriyor canım. Çok sembolik. Sembolik şeyler bunlar canım.